Wat is drinkwater?

Als je het kunt drinken of ermee kunt koken, is het drinkbaar. Drinkwater is door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) geclassificeerd als water dat niet is verontreinigd met organische, anorganische, radiologische of microbiologische verontreinigende stoffen en vertoont geen verschillen in smaak, geur of uiterlijk. Een meerderheid van de wereldbevolking heeft regelmatig en gemakkelijk toegang tot drinkbaar water, maar dat laat nog steeds ongeveer een miljard mensen dat niet doen.

De epidemie van het gebrek aan drinkwater op wereldschaal

Een tekort of volledig gebrek aan drinkwater is een facet van de waterschaarste-epidemie (waarover u hier meer kunt lezen). Het gaat echter niet alleen om toegang tot water, punt uit. Het gaat over geen toegang hebben tot schoon water. Je zou op een schip vol voedsel in het midden van de oceaan kunnen drijven, maar je zou nog steeds niet overleven door het zeewater te drinken.

Zelfs plaatsen met veel natuurlijke waterbronnen hebben geen regelmatige en gemakkelijke toegang tot drinkbaar water. In statistieken vrijgegeven in 2015, WHO gemeld dat 2.1 miljard mensen de drinkwaterservices niet veilig hebben beheerd.

Dit werd onderverdeeld in:

• 1.3 miljard mensen met basis- services, wat betekent dat een verbeterde waterbron zich binnen een retour van 30 minuten bevindt

• 263 miljoen mensen met beperkt services, of een verbeterde waterbron die meer dan 30 minuten nodig heeft om water te verzamelen

• 423 miljoen mensen nemen water uit onbeschermde bronnen en bronnen

• 159 miljoen mensen verzamelen onbehandeld oppervlaktewater uit meren, vijvers, rivieren en beken.

Die mensen lopen veel meer kans om ziekten of aandoeningen op te lopen. Verontreinigd water kan tientallen ziekteverwekkers, verbindingen en elementen bevatten die mogelijk dodelijke gezondheidseffecten kunnen veroorzaken, zoals kanker, orgaanschade, gastro-intestinale problemen en andere.

Wat veroorzaakt dat water wordt vervuild?

Geselecteerde verontreinigingen en hun bronnen worden hieronder beschreven. Ze zijn onderverdeeld in de vijf categorieën die zijn gedefinieerd door de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).

Organics

Op koolstof gebaseerde verbindingen zoals benzeen, koolstoftetrachloride, vinylchloride, trihalomethanen, styreen en polychloorbifenylen, onder andere. Deze chemicaliën worden vaak gebruikt in kunststoffen, synthetische vezels, pesticiden en oplosmiddelen, dus ze zijn meestal afkomstig van afvoer van landbouwproducten en industriële lozingen.

Minerale chemie

Elementen en verbindingen met gemakkelijker uit te spreken namen als arseen en lood. Anorganische verbindingen omvatten zware metalen, minerale zuren, zouten, cyaniden, sulfaten, fosfaten en nitraten. Veel van deze verontreinigende stoffen komen eigenlijk van nature voor en spoelen uit in zoetwaterbronnen. Anderen worden gebruikt in meststoffen, metaalverwerking, mijnbouw, raffinage, pesticiden en andere industriële processen die kunnen afvloeien in oppervlaktewateren of kunnen doordringen tot grondwater.

Radioactiviteit

Er zijn in de natuur voorkomende radioactieve elementen die in water kunnen komen door absorptie uit de grond of met behulp van mijnbouwactiviteiten, mineraalzandverwerking en kunstmestproductie. Deze omvatten isotopen van radium en uranium. Door de mens gemaakte radionucliden zoals cesium, jodium en plutonium worden gebruikt bij medische behandelingen, wapentests en energieproductie. Ze kunnen worden geloosd op waterbronnen van ziekenhuizen of elektriciteitscentrales.

ziekteverwekkers

Bacteriën, virussen, parasieten of protozoa vinden meestal hun weg naar de watervoorziening via fecale materie. Afval van menselijke gebouwen dat niet is aangesloten op rioleringen of onbehandelde lozingen van verwerkingsinstallaties voor dieren kan zijn weg vinden naar oppervlaktewaterlichamen.

Opkomende contaminanten

Dit zijn verontreinigende stoffen die al jaren en decennia op de radar staan ​​van organisaties als de WHO en de EPA, maar er zijn er enkele die recenter zijn besproken; verontreinigingen die nog niet eerder waren gevonden of overwogen en andere die tot nu toe niet bestonden. Farmaceutische producten, producten voor persoonlijke verzorging, hormoonontregelende verbindingen, PFAS en 1,4-dioxaan zijn enkele van dergelijke verontreinigingen. Deze worden ofwel uit het lichaam verwijderd, gelost uit productiefaciliteiten of uitgeloosd op stortplaatsen.

Bronnen en gezondheidseffecten van sommige van deze en andere verontreinigende stoffen kunnen worden gevonden hier.

Hoe wordt drinkwater conventioneel behandeld?

(inclusief effecten van behandeling met chlooramines)

1. Coagulatie / Flocculatie

Na voorbehandeling worden chemicaliën aan het influent toegevoegd om de algehele positieve of negatieve lading te neutraliseren, zodat de deeltjes elkaar niet langer afstoten en beginnen te coalesceren. Wanneer voorzichtig mengen op de tank wordt toegepast, klonteren die kleine deeltjes tegen elkaar om vlok te vormen, waarvan sommige naar de bovenkant van de oplossing drijven. Het probleem hiermee is de productie van slib in grote hoeveelheden vanwege de toegevoegde chemicaliën. Af en toe kan dit slib nogal giftig zijn.

2. Sedimentatie / Verduidelijking

De in de vorige stap gevormde vlok liet men bezinken in de bodem van een tank en het minder troebele water passeert over een stuw in de tank naar de volgende stap.

3. Filtratie

Het effluent van sedimentatie is nog niet vrij van deeltjes. Om het verder te verminderen, wordt de oplossing door een filtersysteem geleid met poriën die klein genoeg zijn om niet veel meer dan water te laten passeren. Er zijn een paar filtermedia die worden gebruikt, namelijk zand of papier.

4. Ontsmetting

De cruciale laatste stap voor de behandeling van drinkwater is de desinfectie van ziekteverwekkers. Hier worden sterke oxidatiemiddelen, meestal chloor of chlooramine, in de oplossing gebracht. Ze breken de celwand van bacteriën af om ze te doden en te voorkomen dat ze repliceren. Deze twee desinfectiemiddelen kunnen echter leiden tot de vorming van giftige bijproducten die schadelijk zijn voor mensen. Ze kunnen ook corrosie veroorzaken in buizen en chlooramines, omdat ze worden gevormd met ammoniak, kunnen ook de nitrificatieniveaus verhogen.

Geavanceerde technologieën voor drinkwater

Als reactie op de nadelen van conventionele drinkwaterbehandelingssystemen is er jarenlang onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van nieuwere, geavanceerdere, effectievere en efficiëntere en duurzamere technologie.

Genesis Water Technologies, Inc. is een innovatief engineeringbedrijf voor waterbehandeling dat gespecialiseerd is in op maat ontworpen en modulaire geavanceerde water- / afvalwaterbehandelingstechnologie.

Voor drinkwatertoepassingen gebruiken we deze oplossingen in plaats van bepaalde conventionele methoden:

Elektro-coagulatie / oxidatie

Elektrocoagulatie is een proces dat is ontworpen om chemische coagulatiebehandelingen te vervangen, terwijl elektro-oxidatie een vorm van geavanceerde oxidatie is. Geen van deze methoden vereist chemicaliën voor gebruik. Ze gebruiken elektrisch potentieel als de drijvende kracht achter hun respectieve reacties.

Geavanceerd oxidatieproces

Geavanceerde oxidatie is een tertiaire behandeling waarbij een krachtige oxidator, het hydroxylradicaal, wordt gebruikt om microverontreinigingen af ​​te breken in niet-schadelijke componenten. Dergelijke verontreinigingen zijn anders heel moeilijk te verwijderen, omdat ze zo klein zijn. Om de radicalen te vormen, wordt typisch een combinatie van ozon, waterstofperoxide en ultraviolet licht gebruikt.

UV-desinfectie

In plaats van chloor wordt ultraviolet licht gebruikt om de ziekteverwekkers te oxideren. De massa-vrije fotonen geproduceerd uit de lichtbron voeden de afbraak van metabole processen in plaats van chemicaliën. UV-desinfectie veroorzaakt hierdoor geen giftige bijproducten en het is ook effectiever als het effluent vrij is van zwevende stoffen.

Ontzilting

Zoetwaterbronnen zijn niet langer de enige plaats waar we drinkwater kunnen krijgen. Ontziltingssystemen kunnen zeewater opnemen en tot 99% van zijn zouten verwijderen. Een van de meest populaire systemen maakt gebruik van omgekeerde osmose, waarbij water door een membraan wordt getrokken door middel van een drukverschil.

Ultrafiltratie

Een meer verfijnde filtratie-eenheid. Met behulp van een membraan kunnen deze systemen poriëngroottes van minder dan 0.1 micron hebben en kunnen daarom enkele van de fijnste deeltjes verwijderen. Ze maken een bijzonder effectieve voorbehandeling voor RO-systemen.

Zoekt uw gemeenschap een geavanceerde behandelingsoplossing om drinkwater te verkrijgen? Neem contact op met de waterbehandelingsspecialisten van Genesis Water Technologies, Inc. op 1-877-267-3699 of neem contact met ons op via e-mail op customersupport@genesiswatertech.com om een ​​eerste consult aan te vragen om uw aanvraag te bespreken.