Geavanceerde oxidatie is een vrij complex afvalwaterzuiveringsproces. Het algemene concept van hoe het proces werkt, kan in het begin moeilijk te begrijpen zijn en het aantal mogelijke oxidatiemethoden kan ontmoedigend lijken. Daarom gaat u naar het internet voor informatie en probeert u alle informatie die u vindt met behulp van verschillende online bronnen samen te analyseren. Alles past echter niet altijd goed, en je komt met ideeën die misschien niet helemaal waar zijn.

Als u toevallig misvattingen heeft, wordt er misschien een van deze hieronder besproken. Als dit niet het geval is, bekijk dan de contactgegevens aan het einde van dit artikel om dit proces met een goed geïnformeerde expert te bespreken.

Voordat we de veelvoorkomende misvattingen van het geavanceerde oxidatieproces bespreken. We zullen een aantal van de basisprincipes van het geavanceerde oxidatieproces (AOP) opnieuw bespreken voor een snelle referentie.

AOP-oplossing Samenvatting

Geavanceerde oxidatie is een oxidatieproces dat draait om het ontstaan ​​van het zeer krachtige hydroxylradicaal (• OH). Deze zeer reactieve oxidatiemoleculen worden gemaakt door de afbraak van bepaalde verbindingen die ook als secundaire oxidatiemiddelen fungeren.

Er zijn met name drie oxidatiemiddelen die zeer effectief zijn: ozon, waterstofperoxide en ultraviolet licht. Ze worden in verschillende combinaties met elkaar gebruikt - ozon kan ook op zichzelf worden gebruikt - om het • OH-molecuul te produceren.

Ozon wordt in een complex proces afgebroken wanneer het wordt blootgesteld aan hoge concentraties hydroxide-ionen of waterstofperoxide. Een UV-licht kan worden gebruikt als katalysator om ozon en waterstofperoxide af te breken door massaloze fotonen te gebruiken om atoombindingen te verbreken.

Het licht kan ook helpen bij het toevoegen van een element van desinfectie aan het AOP-systeem, evenals oxidatie.

Zodra de radicalen zijn geproduceerd, breken ze de verontreinigende stoffen op in tussenproducten die verder worden afgebroken door de resterende radicalen en oorspronkelijke oxidatiemiddelen. Uiteindelijk worden de verontreinigingen meestal afgebroken tot eenvoudige anorganische verbindingen zoals water, koolstofdioxide en zouten.

AOP-systemen worden meestal gebruikt in tertiaire behandelingen, omdat ze gevoelig zijn voor gesuspendeerde vaste stoffen en andere verbindingen (bekend als hydroxyl-aaseters). Deze opruimers verminderen de oxidatie-efficiëntie door UV-straling te blokkeren en te reageren met het • OH-radicaal over de doelverbindingen.

Nu we de basisprincipes van het AOP-proces kort hebben besproken, gaan we verder met vier misvattingen van dit specifieke proces.

1. Een UV-desinfectiesysteem kan eenvoudig worden aangepast in een UV / H₂O₂ AOP-systeem alleen door H toe te voegen₂O₂

Hoewel het niet onmogelijk is om een ​​UV-desinfectiesysteem te wijzigen in een AOP, is het een beetje complexer dan alleen een H toevoegen₂O₂ tank. De twee processen werken heel anders en de systeemontwerpen zijn ook heel verschillend. H₂O₂ heeft een vrij lage adsorptiecoëfficiënt voor UV, dus moeten hoge doses peroxide worden toegevoegd en moet de UV-dosering mogelijk ook hoger zijn. Bovendien moet de dosering van peroxide zorgvuldig worden uitgevoerd om achterblijvend peroxide te voorkomen. Als die er is, moet deze vóór gebruik worden verwijderd of ontladen, wat een heel andere behandeling kan vereisen.

2. Alleen ozon gebruiken is altijd een geavanceerd oxidatieproces

Zoals vermeld in de samenvatting zijn geavanceerde oxidatiesystemen gedefinieerd voor hun productie van hydroxylradicalen (OH-radicalen) in voldoende hoeveelheden voor een effectieve behandeling. Een ozonsysteem dat niet specifiek is ontworpen om de afbraak in ⦁OH te maximaliseren, kan niet worden beschouwd als geavanceerde oxidatie. Ozon is op zichzelf al een oxidatiemiddel. Het is echter niet zo krachtig als ⦁OH-radicaal en de reactietijden zijn aanzienlijk langzamer. De manieren waarop een ozonsysteem wordt gemodificeerd in AOP geavanceerde oxidatie, zijn typisch door de introductie van ozon in een alkalische pH-voedingsoplossing. Daardoor wordt de concentratie van OH verhoogd^-, of door UV of waterstofperoxide te gebruiken om • OH-productie aan te moedigen.

3. Kan niet worden gebruikt in kleinere toepassingen

Sommige complexe behandelingsprocessen kunnen grote oppervlakken vereisen om de benodigde apparatuur te huisvesten, maar AOP niet. Het kan ook vrij eenvoudig worden verkleind voor drinkwatertoepassingen in kleinere gemeenschappen. Sommige systemen kunnen klein genoeg zijn voor debieten zo laag als 25 gallons (100 liter) per minuut of lager.

4. Produceert afval net als elk ander behandelingsproces

Een van de meest kosten verbonden aan afvalwaterzuiveringsprocessen is de verwijdering van verwijderde vaste stoffen en ander geconcentreerd afval. Geavanceerde oxidatie (AOP) produceert echter geen geconcentreerd afval. Zoals het is, degradeert AOP effectief meer complexe verbindingen tot eenvoudige, onschadelijke, meer biologisch afbreekbare verbindingen.

Hopelijk helpt dit u wat dingen op te lossen met betrekking tot dit proces. Geavanceerde oxidatie (AOP) is een ingewikkeld proces, dus het is heel goed mogelijk om aspecten van de werking en toepassingen verkeerd te begrijpen. Het is echter een zeer nuttige en effectieve afvalwaterzuiveringsoplossing wanneer het correct is ontworpen. Afhankelijk van het verontreinigingsniveau kunnen de bedrijfskosten relatief hoog zijn. Het is echter zeker een technologie waarmee rekening moet worden gehouden voor de juiste toepassingen.

Heb je nog andere vragen over het Advanced Oxidation Process (AOP) die verduidelijking behoeven? Bel Genesis Water Technologies, Inc. op 1-877-267-3699 of e-mail ons op customersupport@genesiswatertech.com om te spreken met een van onze experts.